Fernando Pessoa
Ostatnio słuchając portugalskiego radia usłyszałam pewną piosenkę. Zespół był mi kompletnie nieznany, ale utwór piękny. Dlatego też rozpoczęłam poszukiwania tekstu. Okazało się, iż jest to wiersz napisany przez Fernando Pessoę, jednego z najbardziej znanych portugalskich poetów. Tak bardzo mi się spodobał, że postanowiłam zaprezentować go na blogu.
Divido o
que conheço
De um lado é o que sou
Do outro
quando esqueço
Por entre os dois eu vou
Não sou nem
quem me lembro
Nem sou quem há em mim
Se penso me
desmembro
Se creio,
não há fim
Que melhor
que isto tudo
É ouvir, na ramagem
Aquele ar
certo e mudo
Que
estremece a folhagem.
Fernando Pessoa
Słowniczek:
desmembrar - rozrywać, rozpadać się na części (bardziej w sensie duszy, własnej istoty)
ramagem - gałęzie drzew, korona drzew
estremecer - drgnąć, przestraszyć
folhagem - listowie
A jaki jest Wasz ulubiony pisarz portugalskojęzyczny?
Bardzo niebezpieczne pytanie! 3...2...1... Coelho? :)
ResponderEliminarNie czytałem jeszcze nic w oryginale, skąd pozyskujesz ksiązki? U mnie biblioteka obcojęzyczna w mieście ma m.in. sekcje chorwacką i szwajcarską, ale portugalskiej jeszcze nie.
Dostałam link z e-bookami od pewnego Brazylijczyka (http://www.dominiopublico.gov.br/pesquisa/PesquisaObraForm.jsp oraz http://virtualbooks.terra.com.br/freebook/freebook_portugues1.htm ). Poza tym odwiedzam stronę Project Gutenberg. Chociaż nie mają zbyt dużo portugalskich tytułów.
EliminarDzięki, przejrzę te zasoby :)
ResponderEliminarWitam, bardzo podoba mi się twój blog.
ResponderEliminarPróbuję uczyć się portugalskiego, ale niestety kiepski ze mnie uczeń.
Ostatnio przeczytałam (po polsku oczywiście) dwie pozycje, których autorem jest António Lobo Antunes: "Karawele wracają" oraz "Podręcznik dla inkwizytorów". To dość trudne książki ze względu na styl, ale również wymagające wiedzy, a przynajmniej orientacji w zagadnieniach portugalskiej przeszłości kolonialnej, reżimu Salazara, rewolucji itp.
Ogromne wrażenie zrobiły na mnie powieści José Saramago: "Miasto ślepców" i "Miasto białych kart". Pewnie sięgnę jeszcze po kolejne tytuły
Kolejna niedawna lektura to powieść José Luísa Peixoto "Puste spojrzenie" - dziwna, trochę baśniowa opowieść osadzona w Alentejo.
A z poezji? Czasem próbuję coś przeczytać (i zrozumieć hehe) w oryginale Sophii de Mello Breyner Andersen. Na jej utwory zwróciłam uwagę w lizbońskim oceanarium i na skwerze, nazwanym jej imieniem przy Convento da Graça.
Pozdrawiam i życzę wytrwałości w nauce języka i pisaniu o nim.
KAT
Dziękuję za miłe słowa. Wstyd to przyznać, ale z Jose Saramago jestem trochę w tyle. Dopiero rozpoczęłam czytanie "Miasta ślepców". Początek jest bardzo obiecujący.
EliminarGeneralnie, to chciałam sięgnąć po jego utwory już wcześniej. Po tym jak otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Jednak widocznie wybrałam nie tę książkę, bo się zniechęciłam.
Po tym co już przeczytałam w oryginale, z pewnością mogę powiedzieć, że bardzo podoba mi się Pessoa i Camilo Castelo Branco. Mimo, że w ich utworach można znaleźć masę trudnego słownictwa.
Nie poddawaj się w nauce portugalskiego. Naprawdę warto.
Pozdrawiam,
Agnieszka