mój portugalski

Zapraszam Was do lektury powieści brazylijskiego pisarza.

Jorge Amado Gabriela, cravo e canela
DE COMO O DOUTOR QUASE POSSUIA SANGUE IMPERIAL

O Doutor não era Doutor, o Capitão não era capitão. Como a maior parte dos coronéis não eram coronéis. Poucos, em realidade, os fazendeiros que nos começos da República e da lavoura do cacau, haviam adquirido patentes de coronel da Guarda Nacional. Ficara o costume: dono de roça de mais de mil arrobas passava normalmente a usar e receber o título que ali não implicava em mando militar e, sim, no reconhecimento da riqueza. João Fulgêncio, que amava rir dos costumes locais, dizia ser a maioria deles coronéis de jagunços, pois muitos se haviam envolvido nas lutas pela conquista da terra. Entre as jovens gerações havia quem não soubesse sequer o sonoro e nobre nome de Pelópidas de Assunção d'Ávila, tanto se haviam acostumado a tratá-lo respeitosamente de Doutor. Quanto a Miguel Batista de Oliveira, filho do finado Cazuzinha, que fora intendente no c…

W języku portugalskim zdarzają się sytuacje, w których napotykamy z pozoru identyczne formy. O ile jest to prawdą w kwestii zapisu, to w kontekście gramatycznym zastosowane struktury pełnią różne funkcje. Dzieje się tak na przykład w przypadku rodzajnika (artigo) oraz dopełnienia bliższego (complemento direto). Jak zatem rozpoznać z czym mamy do czynienia? Przede wszystkim trzeba skupić się na funkcji gramatycznej, którą dany element pełni w zdaniu. Przyjrzyjmy się przykładom.
Rodzajnik:
Ele compra o livro./ Ele não compra o livro.

Dlaczego?
Wyróżniony element zdania znajduje się przed rzeczownikiem i go określa, dopasowując się do przynależnego mu rodzaju oraz liczby.

Dopełnienie:
Ele compra-o./ Ele não o compra.

Dlaczego?
Wyróżniony element jest powiązany z czasownikiem, stanowi jego dopełnienie. W większości przypadków łączy się bezpośrednio z czasownikiem. Jednak, jego pozycja w zdaniu zależy od odrębnych zasad rządzących położeniem dopełnienia (również zaimków zwrotnych).
PS. Formy dopeł…