mój portugalski

W dzisiejszym wpisie chciałabym się z Wami podzielić różnymi wyrażeniami zawierającymi w sobie słowo oko (pt olho). W języku portugalskim jest ich naprawdę sporo. Dlatego też wyrażenia zaprezentowane poniżej stanowią niewielką część. Mam nadzieję, że Wam się spodobają i że będziecie je stosować w praktyce. custar os olhos da cara – być drogim lub wymagać wiele wysiłku olho por olho, dente por dente – oko za oko, ząb za ząb não pregar olho – nie zmrużyć oka fechar os olhos – umrzeć, „zamknąć oczy” de olhos fechados – (robić coś) z zamkniętymi oczami a olho nu – gołym okiem abrir os olhos a   - otworzyć komuś oczy na olhos de carneiro mal morto – „maślane oczy”, spojrzenie bez wyrazu num volver de olhos – w mgnieniu oka não tirar os olhos de – nie spuszczać z kogoś oka Macie swoje ulubione portugalskie wyrażenie?

Zapraszam Was do lektury powieści brazylijskiego pisarza. Jorge Amado Gabriela, cravo e canela DE COMO O DOUTOR QUASE POSSUIA SANGUE IMPERIAL O Doutor não era Doutor, o Capitão não era capitão. Como a maior parte dos coronéis não eram coronéis. Poucos, em realidade, os fazendeiros que nos começos da República e da lavoura do cacau, haviam adquirido patentes de coronel da Guarda Nacional. Ficara o costume: dono de roça de mais de mil arrobas passava normalmente a usar e receber o título que ali não implicava em mando militar e, sim, no reconhecimento da riqueza. João Fulgêncio, que amava rir dos costumes locais, dizia ser a maioria deles coronéis de jagunços, pois muitos se haviam envolvido nas lutas pela conquista da terra. Entre as jovens gerações havia quem não soubesse sequer o sonoro e nobre nome de Pelópidas de Assunção d'Ávila, tanto se haviam acostumado a tratá-lo respeitosamente de Doutor. Quanto a Miguel Batista de Oliveira, filho do finado Cazuzin...

W języku portugalskim zdarzają się sytuacje, w których napotykamy z pozoru identyczne formy. O ile jest to prawdą w kwestii zapisu, to w kontekście gramatycznym zastosowane struktury pełnią różne funkcje. Dzieje się tak na przykład w przypadku rodzajnika (artigo) oraz dopełnienia bliższego (complemento direto). Jak zatem rozpoznać z czym mamy do czynienia? Przede wszystkim trzeba skupić się na funkcji gramatycznej, którą dany element pełni w zdaniu. Przyjrzyjmy się przykładom. Rodzajnik: Ele compra o livro./ Ele não compra o livro. Dlaczego? Wyróżniony element zdania znajduje się przed rzeczownikiem i go określa, dopasowując się do przynależnego mu rodzaju oraz liczby. Dopełnienie: Ele compra- o ./ Ele não o compra. Dlaczego? Wyróżniony element jest powiązany z czasownikiem, stanowi jego dopełnienie. W większości przypadków łączy się bezpośrednio z czasownikiem. Jednak, jego pozycja w zdaniu zależy od odrębnych zasad rządzących położeniem dopeł...

Czasami ucząc się języka obcego, natrafiamy na konstrukcje, które wydają nam się w ogóle niepotrzebne. Oczywiście w odniesieniu do naszego języka ojczystego. Zastanawiamy się dlaczego, tak sobie komplikować sytuację i stosować tyle czasów lub używać dziwacznych naszym zdaniem form. Z czasem zdajemy sobie sprawę, że tak już musi być. Dana forma jest nieodłącznym elementem języka, który chcemy lepiej poznać i musimy się z nią mniej lub bardziej zaprzyjaźnić. Jednym z takich elementów w języku portugalskim jest tzw. tryb łączący. W zależności od kraju posiada on dwojakie nazewnictwo oryginalne. W Portugalii jest określany mianem conjuntivo, natomiast w Brazylii subjuntivo. Ponadto, występuje też w pozostałych językach romańskich. Najczęściej mamy do czynienia z trzema czasami: presente, imperfecto oraz futuro. Jednak występują też inne, takie jak pretérito perfeito composto, pretérito mais-que-perfeito composto oraz futuro composto. Chciałabym, abyśmy się dzisiaj zastanowili, po co ...

Powszechnie wiadomo, że początek nauki języka obcego nie należy do najłatwiejszych. Wszystko jest nowe i trzeba włożyć sporo pracy, aby ogarnąć ten językowy chaos. Wydaje się, że ogrom informacji może skutecznie nas przytłoczyć. Dzisiaj chciałabym przedstawić, krótkie omówienie problemów, jakie może napotkać osoba pragnąca nauczyć się języka portugalskiego. 1.        Wymowa Pierwszym z wyzwań czekających na każdego, kto pragnie opanować język portugalski jest wymowa. Jest ona szczególnie trudna do wyćwiczenia w przypadku wariantu europejskiego. Spotkamy między innymi duży zestaw dźwięków nosowych, które tylko częściowo możemy porównać do polskich (słynne põe, alemães). Ponadto, mamy do czynienia z dyftongami oraz zmienną wymową poszczególnych głosek w zależności od ich otoczenia. Dzieje się tak w przypadku głosek r, c, g, s etc. Ważnym elementem jest również zmiana wymowy poszczególnych wyrazów, ze względu na położenie akcentu. Szczególną uwagę ...

W ostatnim czasie sporo się mówi o nauce języków obcych bez omawiania gramatyki. Jest to bardzo popularny trend, jednak czy do końca zgodny z prawdą. W przeciwieństwie do tych osób uważam, że język nie funkcjonuje bez gramatyki. Nie jest luźnym zlepkiem wyrazów, które możemy sobie dowolnie łączyć i otrzymywać sensowne wypowiedzi. Oczywiście na początku nauki nie trzeba się zagłębiać we wszystkie meandry i godzinami analizować odmian czasownika. W niektórych przypadkach można wręcz korzystać z gotowych wzorów oraz całych zdań, tak aby móc komunikować się w podstawowych sprawach. W dzisiejszym wpisie chciałabym Ci pokazać, że gramatyka może być waszym przyjacielem i nie ma powodów, aby się jej bać. Przydaje się w następujących sytuacjach: 1.  Systematyzuje wypowiedź Użycie gramatyki, w sposób poprawny pozwala nam na lepsze rozplanowanie naszej wypowiedzi. Szczególnie, gdy chodzi o pisanie listu do jakiejś instytucji. W przypadku mówienia lepiej jest wypowiedzieć zdanie ...