"Estar a" vs "andar a"

W języku portugalskim w celu umiejscowienia wykonywanej przez nas czynności w czasie, oprócz zastosowania odpowiednio odmienionego czasownika, możemy również wesprzeć się wykorzystaniem takich form jak peryfrazy. Dzisiaj chciałabym się skupić na dwóch z nich, które mają podobne zastosowanie. Obie obrazują nam czynność, która znajduje się obecnie w stadium realizacji.

1.    Estar a

Konstrukcję tę stosujemy, aby opisać czynność, która trwa w chwili obecnej. Chodzi tu przede wszystkim o ukazanie aspektu ciągłości danej czynności (w przeciwieństwie do zastosowania czasu teraźniejszego). Peryfraza ta posiada dwie formy:

Portugalia: estar a + infinitivo

Estou a estudar português.

Ele não pode atender o telefone, porque está a dormir.

Brazylia: estar + gerúndio

Estou estudando português.

Ele não pode atender o telefone, porque está dormindo.

Podane przykłady odnoszą się do sytuacji, która ma miejsce w chwili obecnej.

2.    Andar a

Konstrukcja ta jest nieco odmienna w swym zastosowaniu. Może ona wyrażać czynność, która ma miejsce w danej chwili (w nieco szerszym kontekście czasowym, niż „estar a”). Może mieć jednak w sobie walor pewnego zwyczaju ograniczonego w czasie. Peryfraza ta posiada dwie formy:

Portugalia: andar a + infinitivo

Ando a estudar português,

Brazylia: andar  + gerúndio

Ando estudando português,

Przykłady te odnoszą się, nie tylko do chwili obecnej (nie uczę się jedynie w tym momencie), ale mają poszerzoną perspektywę czasową.