Jak jest u Portugalczyków ze znajomością języków obcych
Po moim przyjeździe do Porto, tym co mnie zaskoczyło, była niemal powszechna znajomość języka angielskiego wśród mieszkańców. Oczywiście istnieje możliwość, że to trochę naciągana teoria. Może to tylko ja miałam takie szczęście spotkać osoby posługujące się świetnie językami obcymi. Jednak śmiem twierdzić, że w pierwszych słowach tego posta jest sporo prawdy.
W przeciwieństwie do mieszkańców niektórych krajów europejskich, Portugalczycy dość swobodnie posługują się językiem angielskim. A bywa, że też kilkoma innymi. Co znacznie ułatwia komunikację, szczególnie jeżeli chodzi o turystów. Jest przecież oczywiste, że językowi pasjonaci z chęcią rozpoczną naukę języka portugalskiego ;) A wracając do meritum....w pierwszych dniach, zastanawiałam się nad przyczynami takiego stanu rzeczy (np. że 13 - latek może mówić lepiej po angielsku od mnie albo na porównywalnym poziomie). Jednak z upływam dni pojęłam ten fenomen. Po prostu Portugalczycy są zasypywani programami telewizyjnymi w oryginale - ale z zamieszczonymi poniżej napisami w ich języku ojczystym. Co w znaczący sposób wspomaga naukę (także potocznego języka, a nie tylko tego książkowego). Ponadto na uczelniach, a często i w szkołach, lektoraty prowadzone są przez Brytyjczyków. I nie mówię tu o filologii, tylko normalnych zajęciach z języka. Sama mogłam tego doświadczyć podczas wymiany studenckiej. Ponadto, na kursie języka portugalskiego spotkałam Brytyjkę uczącą w szkole mieszczącej się niedaleko Porto.
A co do znajomości innych języków niż angielski, to najczęściej spotykanymi są hiszpański, francuski i włoski. Dlatego przebywając w portugalskim domu może się zdarzyć, że znajdziemy na półkach książki w wielu językach obcych..... a żadnej po portugalsku. A znajomością angielskiego legitymują się też osoby starsze, a nie tylko młodzi ludzie.
To sie nazywa zdrowe podejscie do edukacji jezykowej - jestem pozytywnie zaskoczony :)
ResponderEliminarTak samo - ze znajomoscia angielskiego - jest w Serbii :)
Fajnie tez, ze w ogole czytaja ksiazki - nie to, co u nas w kraju ;)
Zdravim!
U nas też można znaleźć takie osoby, które czytają ;)A to książkowe spostrzeżenie dotyczy jednego z moich portugalskich znajomych, który dysponował pozycjami w języku angielskim, francuskim, hiszpańskim i niemieckim. Niestety nie miał żadnej po portugalsku, mimo że to jego język ojczysty.
EliminarSuper, że tak to tam wygląda. W przyszłości mam zamiar zacząć uczyć się portugalskiego, niedługo przyjdzie do mnie podręcznik - taki tylko żeby się rozeznać co i jak, więc dobrze wiedzieć, że w razie co będę wstanie też porozumieć się po angielsku czy hiszpańsku jak już go opanuję ;)
ResponderEliminarDokładnie. Zabezpieczenie w postaci możliwości komunikacji po angielsku bywa przydatne ;)
EliminarCzy mogę zapytać jaki to podręcznik? Polskie czy portugalskie wydawnictwo?
Zauważyłam, że Portugalczycy mówią lepiej niżPortugalki, a także, że cięzko u nich wychwycić akcent z jęz, ojczystego w angielskim. Chodzi mi o to, że np. w grupie kilku osób, tj erasmus- ludzie mówią po ang, jedni lepiej, inni gorzej, ale Portugalczycy zawsze (albo niemal zawsze) należa do grupy tych mówiących dobrze i cięzko est powiedzieć- o! on jest z Pt. Jak mowi Hiszpan, Włoch, Francuz, Polak, Niemiec to nawet jeśli mówi b. dobrze to ten akcent jednak jest słyszalny, czasem aż za bardzo.
ResponderEliminarNie jest tak, że suchasz kogoś i myślisz- o jest z Pt (oczywiście są takie osoby, które mówią z mocnym akcentem portugalskim, ale dużo mniej niż Polaków). Ale podobnie jest z Węgrami, ak mówi dobrym ang to jest niemal nie do zgadnięcia, że jest z Węgier.
Na korzyść angielskiego jakim mówią Portugalczycy przemawia też to, że jest on zbliżony do tego jakim posługują się native speakerzy tzn. bardziej potoczny, a mniej książkowy (standardowy).
EliminarMoim zdaniem, przy słyszalności akcentu duże znaczenie ma jego "wyrazistość" w języku. Francuzi mówią z dość silnym akcentem w ojczystym języku, dlatego tak łatwo ich rozpoznać (jednak to też zależy od cech indywidualnych). Przy tym słabszym można poznać, że nie jesteś nativem, ale nie zawsze wskazać jasno z jakiego kraju jesteś. Miałam taki przypadek w Paryżu. Pewna Francuzka wiedziała, że nie jest to mój język ojczysty, ale nie potrafiła powiedzieć z jakiego kraju pochodzę.